Ero sivun ”Ranskan Grand Prix” versioiden välillä

Wikipediasta
Siirry navigaatioon Siirry hakuun
[arvioimaton versio][katsottu versio]
Poistettu sisältö Lisätty sisältö
Lisätty linkkejä
Merkkaukset: Mobiilimuokkaus  mobiilisovelluksesta 
Fipen (keskustelu | muokkaukset)
Hylättiin viimeisin tekstimuutos (tehnyt 188.238.226.37) ja palautettiin versio 16594419, jonka on tehnyt Miikalassa
Rivi 2: Rivi 2:
|Nimi genetiivissä = Ranskan
|Nimi genetiivissä = Ranskan
|Rata = [[Circuit de Nevers Magny-Cours]]
|Rata = [[Circuit de Nevers Magny-Cours]]
|Ratapiirros = Circuit de Nevers Magny-Cours.svg
|Ratapiirros = https://www.google.fi/search?q=f1+2018+paul+ricard&client=ms-android-samsung&prmd=imvn&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwj5o6aelJPWAhUlLZoKHQssBv8Q_AUICSgB&biw=360&bih=560#imgrc=jNcaT9Rwtej2AM:
|Sijainti = [[Magny-Cours]], [[Ranska]]
|Sijainti = [[Magny-Cours]], [[Ranska]]
|Ratatyyppi = Moottorirata
|Ratatyyppi = Moottorirata

Versio 7. syyskuuta 2017 kello 16.29

Ranskan Grand Prix
Ranska Circuit de Nevers Magny-Cours
Sijainti Magny-Cours, Ranska
Ratatyyppi Moottorirata
Radan pituus 4,411 km
Kilpailun pituus 70 kierrosta, 308,586 km
Eniten voittanut kuljettaja Saksa Michael Schumacher (8)
Eniten voittanut talli Ferrari (17)
Viimeisin kilpailu (2008):
Voittaja Brasilia Felipe Massa
Voittajan talli Ferrari
Voittoaika 1:31.50,245
Paalupaikka
Kuljettaja Suomi Kimi Räikkönen
Talli Ferrari
Aika 1.16,449
Nopein kierros
Kuljettaja Suomi Kimi Räikkönen
Talli Ferrari
Aika 1.16,630

Ranskan Grand Prix (1906–1967: Grand Prix de l’Automobile Club de France, 1968–2008: Grand Prix de France) oli Formula 1 -sarjan osakilpailu.

Viimeksi kilpailu järjestettiin vuonna 2008 Magny Coursin moottoriradalla, mutta kaudella 2018 osakilpailu palaa Formula 1 -sarjan kalenteriin ja se ajetaan Paul Ricardin moottoriradalla.[1][2]

Historia

Ranskan Grand Prix’n historia juontuu aina vuoteen 1906 asti, jolloin siitä tuli kautta aikain ensimmäinen Grand Prix -kilpailu, joka oli järjestetty. Vuoden 1906 kilpailu ajettiin Le Mansissa ja sen voitti Ferenc Szisz. Sen jälkeen kilpailu on järjestetty vuosittain, lukuun ottamatta vuosia 1909–1911, 1915–1920, 1940–1946, 1955 ja 2009–.

Ranskan Grand Prix on kuulunut Formula 1:n MM-sarjaan vuodesta 1950 lähtien, jolloin kilpailu ajettiin Reims-Gueuxin radalla, ja sen voitti Juan Manuel Fangio.[3] Kaikkiaan Ranskan Grand Prix on ajettu seitsemällä eri radalla. Vuoteen 1964 saakka kilpailu ajettiin aina joko Le Mansissa, Reims-Gueuxissa tai Rouen-Les-Essartsissa.[4][5] Clermont-Ferrandin rata isännöi kilpailua vuosina 1965, 1969, 1970 ja 1972.[6] Vuonna 1967 Ranskan Grand Prix ajettiin Le Mansin radalla, mutta kilpailussa ei käytetty kuuluisan 24 tunnin kilpailun rataversiota, vaan lyhyempää ja hitaampaa Bugatti Circuitia.[7]

Vuonna 1971 Paul Ricard ja 1974 Dijon-Prenois liittyivät Ranskan osakilpailua isännöineiden ratojen joukkoon.[8][9] Ranskan Grand Prix järjestettiin 1970-luvulta lähtien vuorotellen Paul Ricardissa ja Dijon-Prenoisissa, kunnes kilpailu vakiintui 1980-luvulla joksikin aikaa Paul Ricardiin. Vuonna 1990 ajettiin toistaiseksi viimeisen kerran Paul Ricardissa, ja vuodesta 1991 lähtien Ranskan Grand Prix ajettiin poliittisista syistä Magny-Coursin moottoriradalla lähellä Neversin kaupunkia.[8][10] Magny-Coursissa ajettiin 18 kertaa, mikä tekee siitä eniten Formula 1 -kilpailuja isännöineen ranskalaisen radan.[10] Ranskan Grand Prix oli vähällä pudota Formula 1 -kalenterista vuoden 1997 jälkeen, mutta sopimus kilpailun järjestämisestä saatiin aikaan viime hetkellä ja Magny-Cours lisättiin kalenteriin kesken kauden 1998.

Ranskan Grand Prix’n menestynein kuljettaja on Michael Schumacher, joka on voittanut kilpailun peräti 8 kertaa (1994-1995, 1997-1998, 2001-2002, 2004 ja 2006).[11] Kukaan muu kuljettaja ei ole voittanut samaa kilpailua yhtä monta kertaa.

Voittajat

Grand Prix

Kausi Kuljettaja Valmistaja Rata Raportti
1906 Unkari Ferenc Szisz Renault AK Le Mans Raportti
1907 Italia Felice Nazzaro Fiat 130 HP Dieppe Raportti
1908 Saksa Christian Lautenschlager Duesenberg Dieppe Raportti
1912 Ranska Georges Boillot Peugeot L76 Dieppe Raportti
1913 Ranska Georges Boillot Peugeot L5 Amiens Raportti
1914 Saksa Christian Lautenschlager Mercedes GP Lyon Raportti
1921 Yhdysvallat Jimmy Murphy Duesenberg Le Mans Raportti
1922 Italia Felice Nazzaro Fiat 804 Strasbourg Raportti
1923 Yhdistynyt kuningaskunta Henry Segrave Sunbeam Tours Raportti
1924 Italia Giuseppe Campari Alfa Romeo P2 Lyon Raportti
1925 Ranska Robert Benoist Delage 2LCV Montlhery Raportti
1926 Ranska Jules Goux Bugatti 39A Miramas Raportti
1927 Ranska Robert Benoist Delage 155B Montlhery Raportti
1928 Yhdistynyt kuningaskunta William Grover-Williams Bugatti T35C St. Gaudens Raportti
1929 Yhdistynyt kuningaskunta William Grover-Williams Bugatti T35B Le Mans Raportti
1930 Ranska Philippe Étancelin Bugatti T35C Pau Raportti
1931 Monaco Louis Chiron Bugatti T51 Montlhery Raportti
1932 Italia Tazio Nuvolari Alfa Romeo B Reims Raportti
1933 Italia Giuseppe Campari Maserati 8C-3000 Montlhery Raportti
1934 Monaco Louis Chiron Alfa Romeo B Montlhery Raportti
1935 Saksa Rudolf Caracciola Mercedes-Benz W25 Montlhery Raportti
1936 Ranska Jean-Pierre Wimille Bugatti T57G Montlhery Raportti
1937 Monaco Louis Chiron Talbot T150C Montlhery Raportti
1938 Saksa Manfred von Brauchitsch Mercedes-Benz W154 Reims Raportti
1939 Saksa Hermann Müller Auto-Union D Reims Raportti
1947 Monaco Louis Chiron Talbot-Lago 26 Lyon-Parilly Raportti[12]
1948 Ranska Jean-Pierre Wimille Alfa Romeo 158 Reims Raportti[13]
1949 Monaco Louis Chiron Talbot-Lago Reims Raportti[14]

Formula 1

Kausi Kuljettaja Valmistaja Rata Raportti
1950 Argentiina Juan Manuel Fangio Alfa Romeo Reims Raportti[15]
1951 Argentiina Juan Manuel Fangio
Italia Luigi Fagioli
Alfa Romeo Reims Raportti[16]
1952 Italia Alberto Ascari Ferrari Rouen-Les-Essarts Raportti[17]
1953 Yhdistynyt kuningaskunta Mike Hawthorn Ferrari Reims Raportti[18]
1954 Argentiina Juan Manuel Fangio Mercedes Reims Raportti[19]
1956 Yhdistynyt kuningaskunta Peter Collins Ferrari Reims Raportti[20]
1957 Argentiina Juan Manuel Fangio Maserati Rouen-Les-Essarts Raportti[21]
1958 Yhdistynyt kuningaskunta Mike Hawthorn Ferrari Reims Raportti[22]
1959 Yhdistynyt kuningaskunta Tony Brooks Ferrari Reims Raportti[23]
1960 Australia Jack Brabham Cooper-Climax Reims Raportti[24]
1961 Italia Giancarlo Baghetti Ferrari Reims Raportti[25]
1962 Yhdysvallat Dan Gurney Porsche Rouen-Les-Essarts Raportti[26]
1963 Yhdistynyt kuningaskunta Jim Clark Lotus-Climax Reims Raportti[27]
1964 Yhdysvallat Dan Gurney Brabham-Climax Rouen-Les-Essarts Raportti[28]
1965 Yhdistynyt kuningaskunta Jim Clark Lotus-Climax Charade Raportti[29]
1966 Australia Jack Brabham Brabham-Repco Reims Raportti[30]
1967 Australia Jack Brabham Brabham-Repco Le Mans Raportti[31]
1968 Belgia Jacky Ickx Ferrari Rouen-Les-Essarts Raportti[32]
1969 Yhdistynyt kuningaskunta Jackie Stewart Matra-Ford Charade Raportti[33]
1970 Itävalta Jochen Rindt Lotus-Ford Charade Raportti[34]
1971 Yhdistynyt kuningaskunta Jackie Stewart Tyrrell-Ford Paul Ricard Raportti[35]
1972 Yhdistynyt kuningaskunta Jackie Stewart Tyrrell-Ford Charade Raportti[36]
1973 Ruotsi Ronnie Peterson Lotus-Ford Paul Ricard Raportti[37]
1974 Ruotsi Ronnie Peterson Lotus-Ford Dijon Raportti[38]
1975 Itävalta Niki Lauda Ferrari Paul Ricard Raportti[39]
1976 Yhdistynyt kuningaskunta James Hunt McLaren-Ford Paul Ricard Raportti
1977 Yhdysvallat Mario Andretti Lotus-Ford Dijon Raportti
1978 Yhdysvallat Mario Andretti Lotus-Ford Paul Ricard Raportti
1979 Ranska Jean-Pierre Jabouille Renault Dijon Raportti
1980 Australia Alan Jones Williams-Ford Paul Ricard Raportti
1981 Ranska Alain Prost Renault Dijon Raportti
1982 Ranska René Arnoux Renault Paul Ricard Raportti
1983 Ranska Alain Prost Renault Paul Ricard Raportti
1984 Itävalta Niki Lauda McLaren-TAG Dijon Raportti
1985 Brasilia Nélson Piquet Brabham-BMW Paul Ricard Raportti
1986 Yhdistynyt kuningaskunta Nigel Mansell Williams-Honda Paul Ricard Raportti
1987 Yhdistynyt kuningaskunta Nigel Mansell Williams-Honda Paul Ricard Raportti
1988 Ranska Alain Prost McLaren-Honda Paul Ricard Raportti
1989 Ranska Alain Prost McLaren-Honda Paul Ricard Raportti
1990 Ranska Alain Prost Ferrari Paul Ricard Raportti
1991 Yhdistynyt kuningaskunta Nigel Mansell Williams-Renault Magny Cours Raportti
1992 Yhdistynyt kuningaskunta Nigel Mansell Williams-Renault Magny Cours Raportti
1993 Ranska Alain Prost Williams-Renault Magny Cours Raportti
1994 Saksa Michael Schumacher Benetton-Ford Magny Cours Raportti
1995 Saksa Michael Schumacher Benetton-Renault Magny Cours Raportti
1996 Yhdistynyt kuningaskunta Damon Hill Williams-Renault Magny Cours Raportti
1997 Saksa Michael Schumacher Ferrari Magny Cours Raportti
1998 Saksa Michael Schumacher Ferrari Magny Cours Raportti
1999 Saksa Heinz-Harald Frentzen Jordan-Mugen-Honda Magny Cours Raportti
2000 Yhdistynyt kuningaskunta David Coulthard McLaren-Mercedes Magny Cours Raportti[40]
2001 Saksa Michael Schumacher Ferrari Magny Cours Raportti[41]
2002 Saksa Michael Schumacher Ferrari Magny Cours Raportti[42]
2003 Saksa Ralf Schumacher Williams-BMW Magny Cours Raportti[43]
2004 Saksa Michael Schumacher Ferrari Magny Cours Raportti[44]
2005 Espanja Fernando Alonso Renault Magny Cours Raportti[45]
2006 Saksa Michael Schumacher Ferrari Magny Cours Raportti[46]
2007 Suomi Kimi Räikkönen Ferrari Magny-Cours Raportti[47]
2008 Brasilia Felipe Massa Ferrari Magny-Cours Raportti[48]

Lähteet

  1. Massa Leads Dominant Ferrari 1-2 in France F1 News. 22.6.2008. Autosport.com. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  2. Barretto, Lawrence: Formula 1's French GP to Return at Paul Ricard in 2018 F1 News. 5.12.2016. Autosport.com. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  3. 1950 French Grand Prix - Race Result Formula 1.com. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  4. Reims-Gueux Circuits. ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  5. Rouen-Les-Essarts Circuits. ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  6. Circuit Charade Circuits. ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  7. Bugatti Circuit Circuits. ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  8. a b Circuit Paul Ricard Circuits. ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  9. Dijon-Prenois Circuits. ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  10. a b Circuit de Nevers Magny-Cours Circuits. ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  11. Schumacher Cruises to 8th French GP Win F1 News. 16.7.2005. Autosport.com. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  12. 1947 ACF GP ChicaneF1.com. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  13. 1948 ACF GP ChicaneF1.com. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  14. 1949 French GP ChicaneF1.com. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  15. French Grand Prix 1950 ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  16. Fangio wins in Fagioli's car ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  17. Ascari and Ferrari dominate throughout ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  18. Hawthorn wins a French epic ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  19. Mercedes a class apart on return to competition ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  20. Collins wins again to take championship lead ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  21. Three from three for Fangio in France ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  22. Hawthorn wins on Fangio's farewell ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  23. Brooks conquers conditions as rivals wilt ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  24. Brabham wins again as rear engine powered cars dominate ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  25. Baghetti makes history with debut win ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  26. Gurney gives Porsche its sole win ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  27. Clark makes it a hat-trick ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  28. Gurney gives Brabham his first win ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  29. Clark wins in two-year-old reserve Lotus ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  30. Brabham makes history with Reims win ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  31. Brabham cruises to Le Mans win ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  32. Ickx's first victory darkened by Schlesser death ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  33. Stewart opens up substantial lead ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  34. Rindt assumes strong lead with Clermont-Ferrand win ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  35. Stewart leads Cevert home for Tyrrell 1-2 ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  36. Marko blinded by stone as Stewart wins ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  37. Peterson's turn for a slice of luck ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  38. Peterson wins, Lauda slams 'stupid circuit' ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  39. Lauda holds off Hunt at Paul Ricard ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  40. MOBIL 1 GRAND PRIX DE FRANCE 2000 - RACE RESULT Results - Archive 1950-2016. Formula 1.com. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  41. MOBIL 1 GRAND PRIX DE FRANCE 2001 - RACE RESULT Results - Archive 1950-2016. Formula 1.com. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  42. MOBIL 1 GRAND PRIX DE FRANCE 2002 - RACE RESULT Results - Archive 1950-2016. Formula 1.com. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  43. MOBIL 1 GRAND PRIX DE FRANCE 2003 - RACE RESULT Results - Archive 1950-2016. Formula 1.com. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  44. FORMULA 1 MOBIL 1 GRAND PRIX DE FRANCE 2004 - RACE RESULT Results - Archive 1950-2016. Formula 1.com. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  45. Alonso proves his class in France ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  46. Schumacher leads Ferrari's French charge ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  47. Ferrari hit back with French one-two ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)
  48. Massa pips Raikkonen in Ferrari one-two ESPN. Viitattu 3.7.2017. (englanniksi)