Formula 1 -kausi 1972

Wikipediasta
Siirry navigaatioon Siirry hakuun
Formula 1 -kausi 1972
Järjestäjä FIA, Formula One Group
Järjestyksessä oleva kausi 23.
Kilpailuja 12
Rengasvalmistaja(t) G, F
Kuljettajien mestari Emerson Fittipaldi
Valmistajien mestari Lotus
← 1971 1973 →

Formula 1 -kausi 1972 oli 23. Formula 1 -kausi. Se alkoi 23. tammikuuta ja päättyi 8. lokakuuta 1972 12 kilpailun jälkeen. Kuljettajien mestaruuden voitti Emerson Fittipaldi, ja valmistajien mestaruuden Lotus.[1]

Säännöt lyhyesti[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

  • Pistelaskujärjestelmä: 9, 6, 4, 3, 2, 1
  • Vain kuuden ensimmäisen kilpailun viisi parasta sijoitusta ja kauden kuudesta viimeisestä viisi parasta sijoitusta laskettiin mukaan kuljettajien loppupisteisiin.
  • Valmistajille annettiin pisteitä vain kunkin valmistajan parhaasta sijoituksesta per kilpailu.
  • Auton vähimmäispaino: 550 kg
  • Sylinterien enimmäismäärä: 12
  • Vapaastihengittävien moottorien tilavuus 3 litraa ja turboahdettujen tilavuus 1,5 litraa.

Kilpailut[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

Nro Kilpailu Päiväys Paikka Voittanut kuljettaja Voittanut talli Raportti
1 Argentiina Argentiinan Grand Prix 23. tammikuuta Oscar Gálvez Yhdistynyt kuningaskunta Jackie Stewart Yhdistynyt kuningaskunta Tyrrell-Ford Raportti
2 Etelä-Afrikan Grand Prix 4. maaliskuuta Kyalami Uusi-Seelanti Denny Hulme Yhdistynyt kuningaskunta McLaren-Ford Raportti
3 Espanjan Grand Prix 1. toukokuuta Jarama Brasilia Emerson Fittipaldi Yhdistynyt kuningaskunta Lotus-Ford Raportti
4 Monaco Monacon Grand Prix 14. toukokuuta Monaco Ranska Jean-Pierre Beltoise Yhdistynyt kuningaskunta BRM Raportti
5 Belgia Belgian Grand Prix 4. kesäkuuta Nivelles-Baulers Brasilia Emerson Fittipaldi Yhdistynyt kuningaskunta Lotus-Ford Raportti
6 Ranska Ranskan Grand Prix 2. heinäkuuta Circuit de Charade Yhdistynyt kuningaskunta Jackie Stewart Yhdistynyt kuningaskunta Tyrrell-Ford Raportti
7 Yhdistynyt kuningaskunta Britannian Grand Prix 15. heinäkuuta Brands Hatch Brasilia Emerson Fittipaldi Yhdistynyt kuningaskunta Lotus-Ford Raportti
8 Saksa Saksan Grand Prix 30. heinäkuuta Nürburgring Belgia Jacky Ickx Italia Ferrari Raportti
9 Itävalta Itävallan Grand Prix 13. elokuuta Österreichring Brasilia Emerson Fittipaldi Yhdistynyt kuningaskunta Lotus-Ford Raportti
10 Italia Italian Grand Prix 10. syyskuuta Monza Brasilia Emerson Fittipaldi Yhdistynyt kuningaskunta Lotus-Ford Raportti
11 Kanada Kanadan Grand Prix 24. syyskuuta Mosport Park Yhdistynyt kuningaskunta Jackie Stewart Yhdistynyt kuningaskunta Tyrrell-Ford Raportti
12 Yhdysvallat Yhdysvaltain Grand Prix 8. lokakuuta Watkins Glen Yhdistynyt kuningaskunta Jackie Stewart Yhdistynyt kuningaskunta Tyrrell-Ford Raportti

Kuljettajien lopullinen järjestys[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

Sija Kuljettaja ARG Argentiina RSA ESP MCO Monaco BEL Belgia FRA Ranska GBR Yhdistynyt kuningaskunta DEU Saksa AUT Itävalta ITA Italia CAN Kanada USA Yhdysvallat Pisteet
1 Brasilia Emerson Fittipaldi Kesk. 2 1 3 1 2 1 Kesk. 1 1 11 Kesk. 61
2 Yhdistynyt kuningaskunta Jackie Stewart 1 Kesk. Kesk. 4 1 2 11 7 Kesk. 1 1 45
3 Uusi-Seelanti Denny Hulme 2 1 Kesk. 15 3 7 5 Kesk. 2 3 3 3 39
4 Belgia Jacky Ickx 3 8 2 2 Kesk. 11 Kesk. 1 Kesk. Kesk. 12 5 27
5 Yhdysvallat Peter Revson Kesk. 3 5 7 3 3 4 2 18 23
6 Ranska François Cevert Kesk. 9 Kesk. NC 2 4 Kesk. 10 9 Kesk. Kesk. 2 15
7 Sveitsi Clay Regazzoni 4 12 3 Kesk. Kesk. 2 Kesk. Kesk. 5 8 15
8 Yhdistynyt kuningaskunta Mike Hailwood Kesk. Kesk. Kesk. 4 6 Kesk. Kesk. 4 2 17 13
9 Ruotsi Ronnie Peterson 6 5 Kesk. 11 9 5 7 3 12 9 DSQ 4 12
10 Uusi-Seelanti Chris Amon DNS 15 Kesk. 6 6 3 4 15 5 Kesk. 6 15 12
11 Ranska Jean-Pierre Beltoise Kesk. Kesk. 1 Kesk. 15 11 9 8 8 Kesk. Kesk. 9
12 Yhdysvallat Mario Andretti Kesk. 4 Kesk. 7 6 4
13 Uusi-Seelanti Howden Ganley 9 NC Kesk. Kesk. 8 4 6 11 10 Kesk. 4
14 Yhdistynyt kuningaskunta Brian Redman 5 9 5 Kesk. 4
15 Yhdistynyt kuningaskunta Graham Hill Kesk. 6 10 12 Kesk. 10 Kesk. 6 Kesk. 5 8 11 4
16 Argentiina Carlos Reutemann 7 Kesk. 13 12 8 Kesk. Kesk. Kesk. 4 Kesk. 3
17 Italia Andrea de Adamich Kesk. NC 4 7 Kesk. 14 Kesk. 13 14 Kesk. Kesk. Kesk. 3
18 Brasilia Carlos Pace 17 6 17 5 Kesk. Kesk. NC NC Kesk. 9 Kesk. 3
19 Australia Tim Schenken 5 Kesk. 8 Kesk. Kesk. 17 Kesk. 14 11 Kesk. 7 Kesk. 2
20 Italia Arturo Merzario 6 12 1
21 Yhdistynyt kuningaskunta Peter Gethin Kesk. NC Kesk. Kesk. Kesk. Kesk. 13 6 Kesk. Kesk. 1
22 Brasilia Wilson Fittipaldi 7 9 Kesk. 8 12 7 Kesk. Kesk. Kesk. Kesk. 0
23 Itävalta Niki Lauda 11 7 Kesk. 16 12 Kesk. 9 Kesk. 10 13 DSQ NC 0
24 Ranska Patrick Depailler NC 7 0
25 Itävalta Helmut Marko 10 14 8 10 Kesk. 0
26 Yhdistynyt kuningaskunta Mike Beuttler DNQ 13 Kesk. 19 13 8 Kesk. 10 NC 13 0
27 Ranska Henri Pescarolo 8 11 11 Kesk. NC Kesk. Kesk. DNQ 13 14 0
28 Australia David Walker DSQ 10 9 14 14 18 Kesk. Kesk. Kesk. Kesk. 0
29 Jody Scheckter 9 0
30 Saksa Rolf Stommelen 13 Kesk. 10 11 16 10 Kesk. Kesk. 0
31 Ruotsi Reine Wisell Kesk. Kesk. Kesk. Kesk. Kesk. 12 Kesk. 10 0
32 Yhdysvallat Sam Posey 12 0
33 Italia Nanni Galli Kesk. 13 Kesk. Kesk. Kesk. 0
34 Yhdysvallat Skip Barber NC 16 0
35 Rhodesia John Love 16 0
Dave Charlton Kesk. DNQ Kesk. Kesk. 0
Yhdistynyt kuningaskunta Derek Bell Kesk. DNQ Kesk. 0
Alex Soler-Roig Kesk. Kesk. 0
Yhdistynyt kuningaskunta Jackie Oliver Kesk. 0
Ranska François Migault Kesk. 0
Yhdistynyt kuningaskunta John Surtees Kesk. 0
Kanada Bill Brack Kesk. 0
Sija Kuljettaja ARG Argentiina RSA ESP MCO Monaco BEL Belgia FRA Ranska GBR Yhdistynyt kuningaskunta DEU Saksa AUT Itävalta ITA Italia CAN Kanada USA Yhdysvallat Pisteet

Valmistajien lopullinen järjestys[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

Valmistajille annettiin pisteitä vain kunkin valmistajan parhaasta sijoituksesta per kilpailu.

Sija Talli Runko Moottori Renkaat Pisteet Voitot Palkintosijat Paalupaikat
1 Lotus-Ford 72D Ford Cosworth DFV 61 5 8 3
2 Tyrrell-Ford 002
003
004
005
006
Ford Cosworth DFV 51 4 7 2
3 McLaren-Ford M19A
M19C
Ford Cosworth DFV 47 1 11 1
4 Ferrari 312B2-72 Ferrari 001/1 33 1 6 4
5 Surtees-Ford TS9A
TS9B
TS14
Ford Cosworth DFV 18 1
6 March-Ford 721
721X
721G
Ford Cosworth DFV 15 1
7 BRM P153
P153B
P160B
P160C
P180
BRM P142 14 1 1
8 Matra MS120C
MS120D
Matra MS71 12 1 1
9 Brabham-Ford BT33
BT34
BT37
Ford Cosworth DFV 7 1
10 Politoys-Ford FX3 Ford Cosworth DFV
11 Tecno PA123 Tecno Series-P
12 Connew-Ford PC Ford Cosworth DFV

Lähteet[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

  1. Emerson Fittipaldi becomes the youngest champion ESPN. Viitattu 31.7.2017. (englanniksi)