Beachfutiksen maailmanmestaruuskilpailut 2011

Wikipediasta
Siirry navigaatioon Siirry hakuun
Beachfutiksen maailmanmestaruuskilpailut 2011
Joukkueet 16
Isäntämaa Italia
Ajankohta 1. syyskuuta – 11. syyskuuta 2011
Mitalistit
– Kulta
– Hopea
– Pronssi

 Venäjä
 Brasilia
 Portugali
Pelatut ottelut 32
Maalit 269 (keskiarvo 8,41)
Yleisö 119 370 (keskiarvo 3,730)

Beachfutiksen maailmanmestaruuskilpailut 2011 pelattiin Italiassa 1.–11. syyskuuta[1], ja ne olivat järjestyksessään 16. beachfutiksen maailmanmestaruuskilpailut. Turnaus järjestettiin vasta kolmatta kertaa Brasilian ulkopuolella, ja se oli ensimmäinen sen jälkeen, kun FIFA muutti kisat järjestettäväksi kahden vuoden välein. Turnauksen kaikki ottelut pelattiin Stadio del Maren stadionilla[2] Ravennassa.[3] Mestaruuden voitti Venäjä kukistamalla loppuottelussa Brasilian 12–8.

Joukkueet[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

     Selviytyi lopputurnaukseen
     Osallistui karsintoihin, mutta ei selviytynyt lopputurnaukseen
     Selviytyi karsintoihin, mutta vetäytyi ennen niiden alkua
     Ei osallistunut karsintoihin
     Ei ole FIFAn jäsen

Ottelut[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

Kellonajat Ravennan normaaliaikaa (UTC+2)

Alkulohkot[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

Alkulohkovaihe käynnistyi 1. syyskuuta Argentiinan ja Omanin välisellä ottelulla, ja päättyy 6. syyskuuta Tahitin ja Nigerian väliseen kohtaamiseen.

Jokaisen lohkon kaksi parasta joukkuetta etenevät pudotuspeleihin

Lohko A[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

Joukkue O V V+ H TM PM ME P
 Italia 3 1 2 0 13 12 1 7
 Senegal 3 1 1 1 17 15 2 5
 Sveitsi 3 1 0 2 16 15 1 3
 Iran 3 0 0 3 13 17 −4 0
 Sveitsi 0–1 rp.
(8–8)
 Senegal
 Italia 5–4 rp.
(6–6)
 Iran
 Iran 4–6  Sveitsi
 Senegal 2–3 rp.
(4–4)
 Italia
 Iran 3–5  Senegal
 Italia 3–2  Sveitsi

Lohko B[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

Joukkue O V V+ H TM PM ME P
 Portugali 3 3 0 0 24 5 19 9
 El Salvador 3 2 0 1 10 17 –7 6
 Argentiina 3 1 0 2 6 10 −4 3
 Oman 3 0 0 3 7 15 −8 0
 Argentiina 3–1  Oman
 El Salvador 2–11  Portugali
 Portugali 5–0  Argentiina
 Oman 3–4  El Salvador
 Portugali 8–3  Oman
 El Salvador 4–3  Argentiina

Lohko C[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

Joukkue O V V+ H TM PM ME P
 Venäjä 3 3 0 0 20 7 13 9
 Nigeria 3 2 0 1 13 12 1 6
Tahiti 3 1 0 2 6 11 −5 3
 Venezuela 3 0 0 3 8 17 −9 0
 Nigeria 4–8  Venäjä
Tahiti 5–2  Venezuela
 Venezuela 3–5  Nigeria
 Venäjä 5–0 Tahiti
 Venezuela 3–7  Venäjä
Tahiti 1–4  Nigeria

Lohko D[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

Joukkue O V V+ H TM PM ME P
 Brasilia 3 2 1 0 11 7 4 8
 Meksiko 3 1 1 1 6 8 –2 5
 Ukraina 3 1 0 2 8 6 2 3
 Japani 3 0 0 3 6 10 −4 0
 Japani 2–3  Meksiko
 Brasilia 2–1 rp.
(3–3)
 Ukraina
 Ukraina 4–2  Japani
 Meksiko 2–5  Brasilia
 Ukraina 0–1 rp.
(1–1)
 Meksiko
 Brasilia 3–2  Japani

Pudotuspelit[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

Puolivälierät Välierät Loppuottelu
                   
8. syyskuuta 2011        
   Italia (ja.)   5
10. syyskuuta 2011
   El Salvador   6  
   El Salvador   3
8. syyskuuta 2011
     Venäjä   7  
   Venäjä   5
11. syyskuuta 2011
   Meksiko   3  
   Venäjä   12
8. syyskuuta 2011
     Brasilia   8
   Brasilia (ja.)   10
10. syyskuuta 2011
   Nigeria   8  
   Brasilia   4 Pronssiottelu
8. syyskuuta 2011
     Portugali   1  
   Portugali (rp.)   43    El Salvador   2
   Senegal   42      Portugali   3
11. syyskuuta 2011

Puolivälierät[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

8. syyskuuta  Venäjä 5–3  Meksiko Stadio del Mare, Ravenna
15.30
I. Leonov Maali 2'
E. Shaykov Maali 14'
Y. Krasheninnikov Maali 16'
Y. Gorchinskiy Maali 23'
E. Eremeev Maali 27'
Raportti 10' Maali A. Barbosa
30' Maali R. Villalobos
32' Maali M. Plata
Yleisömäärä: 4 500
Tuomari: Unkari Istvan Meszaros

8. syyskuuta  Portugali 3–2 rp. (4–4)  Senegal Stadio del Mare, Ravenna
17.00
Madjer Maali 5'
N. Belchior Maali 5'
B. Torres Maali 10'
J. Santos Maali 23'
Rangaistuspotkut:
B. Torres Maali rangaistuspotkusta
N. Belchior Maali rangaistuspotkusta
Madjer Maali rangaistuspotkusta
Raportti 5' Maali P. Koukpaki
13' (rp.), Maali 13' Maali N. Sylla
36' (rp.) Maali L. Diagne

Rangaistuspotkut:
Maali rangaistuspotkusta P. Koukpaki
Maali rangaistuspotkusta B. Fall
Ei maalia rangaistuspotkusta C. Ba
Yleisömäärä: 5 500
Tuomari: Japani Tasuku Onodera

8. syyskuuta  Italia 5–6 ja. (5–5)  El Salvador Stadio del Mare, Ravenna
18.30
P. Palmacci Maali 4', Maali 18', Maali 31'
F. Palma Maali 15'
F. Corosiniti Maali 34'
Raportti 12', Maali 18', Maali 33', Maali 38' Maali F. Velasquez
22' Maali A. Ruiz
24' Maali T. Hernandez
Yleisömäärä: 5 500
Tuomari: Ecuador Jose Cortez

8. syyskuuta  Brasilia 10–8 ja. (8–8)  Nigeria Stadio del Mare, Ravenna
20.00
André Maali 10', Maali 11', Maali 12', Maali 30', Maali 37'
Anderson Maali 16'
Buru Maali 24'
Jorginho Maali 33'
Benjamin Maali 34'
B. Malias Maali 37'
Raportti 10' Maali M. Najare
13', Maali 16', Maali 18', Maali 36' Maali B. Ibenegbu
15', Maali 35' Maali J. Okwuosa
36' Maali V. Tale
Yleisömäärä: 4 320
Tuomari: Venäjä Alexander Berezkin

Välierät[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

10. syyskuuta  El Salvador 3–7  Venäjä Stadio del Mare, Ravenna
17.00
A. Ruiz Maali 7'
F. Velasquez Maali 17', Maali 20'
Raportti 5' Maali D. Shishin
5' Maali I. Leonov
9', Maali 19' Maali E. Shaykov
10' Maali A. Makarov
22' Maali E. Eremeev
35' Maali Y. Gorchinskiy
Yleisömäärä: 5 200
Tuomari: Nigeria Jelili Ogunmuyiwa

10. syyskuuta  Brasilia 4–1  Portugali Stadio del Mare, Ravenna
18.30
Betinho Maali 14'
Sidney Maali 16', Maali 29'
B. Malias Maali 33'
Raportti 5' Maali Alan Yleisömäärä: 5 500
Tuomari: Espanja Ruben Eiriz

Pronssiottelu[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

11. syyskuuta  El Salvador 2–3  Portugali Stadio del Mare, Ravenna
17.00
W. Alvarado Maali 2'
F. Velasquez Maali 19'
Raportti 6', Maali 25' Maali Madjer
15' (rp.) Maali N. Belchior
Yleisömäärä: 5 500
Tuomari: Madagaskar Said Hachim

Loppuottelu[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

11. syyskuuta  Venäjä 12–8  Brasilia Stadio del Mare, Ravenna
18.30
E. Shaykov Maali 2', Maali 6'
I. Leonov Maali 8', Maali 25'
E. Eremeev Maali 13', Maali 19'
A. Makarov Maali 15', Maali 20'
Betinho Maali 21' (om.)
D. Shishin Maali 21', Maali 31', Maali 32'
Raportti 8' (rp.), Maali 11', Maali 30', Maali 33', Maali 34', Maali 35' Maali André
17' Maali Betinho
22' Maali Sidney
Yleisömäärä: 5 500
Tuomari: Ecuador Jose Cortez


Beachfutiksen maailmanmestaruuskilpailuiden voittaja 2011
Venäjä
VENÄJÄ
Ensimmäinen mestaruus

Maalintekijät[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

14 maalia

  • Brasilia André

12 maalia

  • Portugali Madjer

9 maalia

  • El Salvador Frank Velasquez

8 maalia

  • Venäjä Egor Shaykov

7 maalia

  • Italia Paolo Palmacci
  • Venäjä Egor Eremeev
  • Venäjä Ilya Leonov
  • Venäjä Dmitry Shishin

6 maalia

  • Nigeria Victor Tale
  • Senegal Pape Koukpaki
  • Portugali Nuno Belchior

5 maalia

  • Senegal Ndiaga Mbaye
  • El Salvador Agustin Ruiz
  • Venäjä Alexei Makarov
  • Brasilia Sidney

4 maalia

  • Brasilia Benjamin
  • Nigeria Bartholomew Ibenegbu
  • Venäjä Yuri Krasheninnikov
  • Senegal Ngalla Sylla
  • Sveitsi Dejan Stankovic

3 maalia

  • Brasilia Betinho
  • Iran Hassan Abdollahi
  • Iran Farid Boulokbashi
  • Italia Giuseppe Soria
  • Meksiko Morgan Plata
  • Nigeria Musa Najare
  • Nigeria Isiaka Olawale
  • Oman Jalal Al Sinani
  • Portugali Alan
  • Portugali Lucio
  • Venäjä Yuri Gorchinskiy
  • Sveitsi Mo Jaeggy
  • Sveitsi Stephan Leu
  • Ranskan Polynesian lippu Teva Zaveroni

2 maalia

  • Argentiina Jonathan Levi
  • Brasilia Bruno Malias
  • Brasilia Buru
  • Brasilia Jorginho
  • Iran Mehdi Hassani
  • Iran Mohammad Mokhtari
  • Italia Francesco Corosiniti
  • Italia Franco Palma
  • Japani Masayuki Komaki
  • Japani Shusei Yamauchi
  • Meksiko Ricardo Villalobos
  • Nigeria Ogbonnaya Okemmiri
  • Nigeria James Okwuosa
  • Portugali Rui Coimbra
  • Venäjä Anton Shkarin
  • Senegal Ibrahima Bakhoum
  • Senegal Libasse Diagne
  • Senegal Babacar Fall
  • El Salvador Tomás Hernandez
  • Ukraina Oleg Zborovskyi
  • Venezuela Edgar Quintero

1 maali

  • Argentiina Luciano Franceschini
  • Argentiina Sebastian Larreta
  • Argentiina German Spinelli
  • Argentiina Javier Vivas
  • Brasilia Anderson
  • Iran Mohammad Ahmadzadeh
  • Iran Moslem Mesigar
  • Iran Ali Naderi
  • Italia Simone Feudi
  • Italia Gabriele Gori
  • Italia Matteo Marrucci
  • Italia Franco Palma
  • Japani Hirofumi Oda
  • Japani Shunta Suzuki
  • Meksiko Antonio Barbosa


  • Meksiko Francisco Cati
  • Meksiko Jose Cervantes
  • Meksiko Angel Rodriguez
  • Nigeria Nelson Nwosu
  • Oman Hani Al Dhabit
  • Oman Nasser Al Mukhaini
  • Oman Ishaq Al Qassmi
  • Oman Khalid Al Rajhi
  • Portugali Duarte
  • Portugali Paulo Graça
  • Portugali Bruno Novo
  • Portugali Jordan Santos
  • Portugali Bruno Torres
  • El Salvador Wilber Alvarado
  • El Salvador Jose Membreño
  • El Salvador Elias Ramirez
  • Senegal Cheikh Ba
  • Sveitsi Valentin Jaeggy
  • Sveitsi Michael Rodrigues
  • Sveitsi Angelo Schirinzi
  • Sveitsi Sandro Spaccarotella
  • Ranskan Polynesian lippu Marama Amau
  • Ranskan Polynesian lippu Naea Bennett
  • Ranskan Polynesian lippu Tearii Labaste
  • Ukraina Igor Borsuk
  • Ukraina Sergiy Bozhenko
  • Ukraina Anton Butko
  • Ukraina Oleksandr Korniychuk
  • Ukraina Oleg Mozgovyy
  • Ukraina Roman Pachev
  • Ukraina Oleg Zborovskyi
  • Venezuela Kevin Camargo
  • Venezuela Gian Luca Cardone
  • Venezuela Francisco Landaeta
  • Venezuela Carlos Longa
  • Venezuela Marcos Monsalve

Omat maalit[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

2 omaa maalia

  • Senegal Ngalla Sylla (Alkulohkon ottelussa Sveitsiä vastaan)

1 oma maali

  • Oman Yahya Al Araimi (Alkulohkon ottelussa Portugalia vastaan)
  • Oman Nasser Al Mukhaini (Alkulohkon ottelussa El Salvadoria vastaan)
  • Nigeria Nelson Nwosu (Alkulohkon ottelussa Venezuelaa vastaan)
  • Brasilia Betinho (Loppuottelussa Venäjää vastaan)

Palkinnot[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

Kultainen pallo Hopeinen pallo Pronssinen pallo
Venäjä Ilya Leonov Brasilia André El Salvador Frank Velasquez
Kultainen kenkä Hopeinen kenkä Pronssinen kenkä
Brasilia André Portugali Madjer El Salvador Frank Velasquez
14 maalia 12 maalia 9 maalia
Kultainen hanska
Venäjä Andrey Bukhlitskiy
FIFAn reilun pelin palkinto
 Nigeria

Lähteet[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

  1. The FIFA Calendar FIFA. Arkistoitu 24.4.2013. Viitattu 4.9.2011. (englanniksi)
  2. Nasce in spiaggia lo Stadio del Mare: ecco la ‘Beach Arena’ da 4mila spettatori ilrestodelcarlino.it. Viitattu 4.9.2011. (italiaksi)
  3. Marina di Ravenna Main Events rivierabeachgames.com. Arkistoitu 25.3.2012. Viitattu 4.9.2011. (englanniksi)