European Le Mans Series -kausi 2014

Wikipediasta
Siirry navigaatioon Siirry hakuun
European Le Mans Series -kausi 2014
Sarja European Le Mans Series
Järjestäjä Automobile Club de l’Ouest
Järjestyksessä oleva kausi 11.
← 2013 2015 →

European Le Mans Series -kausi 2014 oli European Le Mans Series -sarjan 11. kausi. Kausi alkoi 19. huhtikuuta Silverstonessa ja päättyi 19. lokakuuta Autódromo do Estorilissa.[1]

Kausi jatkoi edelliseltä kaudelta viiden kaksipäiväisen tapahtuman mallia, mutta kilpailujen kesto kasvatettiin kolmesta tunnista neljään tuntiin.[1] Kaudella oli mukana 45 autoa ja 150 kuljettajaa kolmessa luokassa: LMP2, LMGTE ja GTC.[2]

Kilpailukalenteri[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

Nro Kilpailu Rata Sijainti Ajankohta
1 Silverstonen 4 tunnin ajo Iso-Britannia Silverstone Circuit Silverstone, Iso Britannia 19. huhtikuuta
2 Imolan 4 tunnin ajo Italia Autodromo Enzo e Dino Ferrari Imola, Italia 18. toukokuuta
3 Red Bull Ringin 4 tunnin ajo Itävalta Red Bull Ring Spielberg, Itävalta 20. heinäkuuta
4 Le Castelletin 4 tunnin ajo Ranska Circuit Paul Ricard Le Castellet, Ranska 14. syyskuuta
5 Estorilin 4 tunnin ajo Portugali Autódromo do Estoril Estoril, Portugali 19. lokakuuta

Kauden tulokset[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

Nro Rata LMP2-voittajatalli LMGTE-voittajatalli GTC-voittajatalli Raportti
LMP2-voittajakuljettajat LMGTE-voittajakuljettajat GTC-voittajakuljettajat
1 Silverstone Ranska No. 46 Thiriet by TDS Racing Italia No. 55 AF Corse Ukraina No. 96 Team Ukraine Raportti[3]
Ranska Ludovic Badey
Ranska Tristan Gommendy
Ranska Pierre Thiriet
Iso-Britannia Duncan Cameron
Irlanti Matt Griffin
Italia Michele Rugolo
Ukraina Sergey Chukanov
Ukraina Andrii Kruglyk
Italia Alessandro Pier Guidi
2 Imola Iso-Britannia No. 38 Jota Sport Venäjä No. 72 SMP Racing Tanska No. 60 Formula Racing Raportti[4]
Portugali Filipe Albuquerque
Iso-Britannia Simon Dolan
Iso-Britannia Harry Tincknell
Italia Andrea Bertolini
Venäjä Viktor Shaytar
Venäjä Sergey Zlobin
Tanska Johnny Laursen
Tanska Mikkel Mac
Italia Andrea Piccini
3 Red Bull Ring Ranska No. 36 Signatech Alpine Italia No. 55 AF Corse Venäjä No. 71 SMP Racing Raportti[5]
Ranska Paul-Loup Chatin
Ranska Nelson Panciatici
Iso-Britannia Oliver Webb
Iso-Britannia Duncan Cameron
Irlanti Matt Griffin
Italia Michele Rugolo
Venäjä Aleksey Basov
Venäjä Kirill Ladygin
Italia Luca Persiani
4 Paul Ricard Sveitsi No. 43 Newblood by Morand Racing Italia No. 55 AF Corse Venäjä No. 73 SMP Racing Raportti[6]
Sveitsi Gary Hirsch
Itävalta Christian Klien
Ranska Pierre Ragues
Iso-Britannia Duncan Cameron
Irlanti Matt Griffin
Italia Michele Rugolo
Monaco Olivier Beretta
Venäjä Anton Ladygin
Venäjä Devi Markozov
5 Estoril Ranska No. 24 Sébastien Loeb Racing Venäjä No. 72 SMP Racing Belgia No. 87 BMW Sport Trophy Marc VDS Raportti[7]
Ranska Vincent Capillaire
Ruotsi Jimmy Eriksson
Italia Andrea Bertolini
Venäjä Viktor Shaytar
Venäjä Sergey Zlobin
Ranska Henry Hassid
Belgia Bas Leinders
Suomi Markus Palttala

Lähteet[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]

Tämä moottoriurheiluun liittyvä artikkeli on tynkä. Voit auttaa Wikipediaa laajentamalla artikkelia.